Τερηδόνα

Η νόσος που καταστρέφει τους σκληρούς ιστούς των δοντιών

Είναι μία σοβαρή & ευρέως διαδεδομένη λοιμώδης ασθένεια των δοντιών. Προκαλείται από τα μικρόβια που βρίσκονται στο στόμα όταν προσκολλώνται πάνω στα υπολείμματα τροφών που μένουν στα δόντια. Παράγουν οξέα που τρυπούν την αδαμαντίνη (σμάλτο) των δοντιών & προκαλούν βλάβη.

Αρχικά εμφανίζεται με τη μορφή άσπρης κηλίδας στην αδαμαντίνη των δοντιών. Σε αυτό το στάδιο η απομάκρυνση των υπολειμμάτων της μικροβιακής πλάκας & η φθορίωση εμποδίζει την εξέλιξη της νόσου χωρίς περαιτέρω συνέπειες για το δόντι. Εάν όμως δεν εξαλειφθεί το μικροβιακό αίτιο της τερηδόνας τότε η τερηδόνα προχωρά & τρυπά το δόντι. Εάν αφεθεί προχωρά όλο & πιο βαθιά. Συνήθως εμείς νοιώθουμε τη βλάβη όταν αυτή πλησιάζει το νεύρο (πολφό) του δοντιού.Εάν & πάλι δεν θεραπευτεί τότε η τερηδόνα φτάνει στο νεύρο (πολφό).Υπάρχει αφόρητος πόνος & το δόντι χρειάζεται ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση).

H πρόληψη της τερηδόνας περιλαμβάνει τα ακόλουθα.

Α. Απομάκρυνση της οδοντικής πλάκας από τις επιφάνειες των δοντιών. Αυτό γίνεται με το σωστό βούρτσισμα αμέσως μετά από κάθε γεύμα μας. Συστήνεται μαλακή ή μέσης σκληρότητας οδοντόβουρτσα. Στα ενδιάμεσα των δοντιών συστήνεται η χρήση οδοντικού νήματος. Ιδιαίτερη αξία έχει η χρήση φθοριούχου οδοντόκρεμας.

Β. Αύξηση της ανθεκτικότητας του σμάλτου των δοντιών με τη χρήση φθοριούχων προϊόντων. Το φθόριο έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει την αντοχή της αδαμαντίνης (σμάλτου) των δοντιών στα οξέα των μικροβίων της οδοντικής πλάκας. Γίνεται στο ιατρείο από τον οδοντίατρο ( gel, βερνίκια) ή στο σπίτι (φθοριούχες οδοντόκρεμες, παστίλιες).

Γ. Σωστή διατροφή. Δηλαδή αποφυγή τροφών με ζάχαρη, η οποία προάγει την παραγωγή οξέων από τα μικρόβια της οδοντικής πλάκας.